مهریه دینی است که به گردن مرد میباشد و هر زمان که زن درخواست کند، مرد موظف است که آن را پرداخت نماید و قانون این حکم را به صراحت اعلام میدارد. البته خانمها هم در تعیین میزان مهریه و نوع مهریه باید توان مالی مرد را در نظر داشته باشند و گاهی اوقات مردان بابت مهریههای سنگین سالها در زندان حبس میشوند و چون توان مالی کافی برای پرداخت مهریه ندارند نمیتوانند از این وضعیت خارج شوند. قانون برای این موارد راهکارهایی نیز تدوین نموده، البته اگر زن بتواند توان مالی مرد، املاکی که به نام همسرش میباشد را ثابت کند، به راحتی میتواند برای توقیف اموال برای مهریه اقدام کند. البته توقیف اموال مهریه منوط به قوانین خاصی میشود که در ادامه با آن آشنا میشوید:
· روشهای توقیف اموال مهریه
· اموال غیر قابل توقیف برای مهریه
برای توقیف اموال مهریه، زن میتواند از دو طریق اقدام کند:
1. دادگاه
2. اداره ثبت
اموالی که قابلیت توقیف دارند، به شرح زیر میباشند:
توقیف خودرو یکی از روشهای اعمال فشار به فرد میباشد تا نسبت به پرداخت بدهی خود اقدام کند. توقیف خودرو به دو صورت قانونی و فیزیکی صورت میگیرید: در توقیف قانونی فرد نمیتواند خودرو را بفروشد، اما در توقیف فیزیکی علاوه بر توقیف قانونی فرد امکان استفاده از ماشین را نیز ندارد.
توقیف منزل به منظور مطالبه مهریه، تنها زمانی صورت میگیرد که فرد بتواند ثابت کند کسی تحت کفالت مرد نیست و آن خانه جز نیازهای اصلی آن فرد به حساب نمیآید، در غیر این صورت نمیتوان خانه را توقیف کرد.
هنگامی که مرد کارمند یک شرکت خصوصی یا دولتی باشد، میتوان با توجه به شرایط، حقوق وی را توقیف کرد. به این صورت که اگر دارای فرزند باشند یک چهارم حقوق مرد قابل توقیف میباشد و در غیر این صورت تنها یک سوم حقوق مرد قابل توقیف است.
اموال زیر جز مستثنیات دین محسوب شده و قابل توقیف نمیباشند:
1. خانهای که فرد و افراد تحت سرپرستی او در آن زندگی میکنند
2. وسیله نقلیهای که ابزار امرار معاش فرد است و اگر آن را از دست بدهد، راهی برای کسب درآمد ندارد.
3. وسایل ضروری خانه و هر آنچه که افراد تحت تکفل او نیاز دارند.
4. خوراک و پوشاک مورد نیاز فرد
5. کتاب و وسایل تحقیقاتی فرد محکوم شده
6. مبلغ پیش اجارهای از خانه فرد محکوم
درست است که مهریه حق زن میباشد اما نباید ابزاری برای دست آویز شدن آن شود و قانون در جهت حمایت از مردان نیز راهکارهایی ارائه داده است. من جمله اینکه هر مالی قابلیت توقیف ندارد، هر مالی که جزو وسایل ضروری مرد باشد و بدون آن زندگی برایش سخت و مشکل شود، غیر قابل توقیف است و جزو اموال قابل توقیف برای مهریه به حساب نمیآید.
iranianedalat
یکی از مهمترین مشکلات زوجین در صیغه موقت، اثبات آن میباشد که معمولاً برای خانمها رایجتر است. بسیار پیش آمده که زن گول میخورد و به پیشنهاد مرد برای صیغه شدن جواب مثبت میدهد، مردهایی که معمولاً متاهل و صاحب خانواده میباشند. وعدههای این مردان طلاق دادن همسر فعلی و عقد دائم زن میباشد. از طرفی به دلیل ترس از فاش شدن این قضیه، رسماً صیغه موقت را ثبت نمیکنند و اینطور میشود که زن بعد از بعد از اتمام موعود عقد، برای گرفتن مهریه و اثبات آن به مشکل برمیخورد. قانون در راستای حفظ بنیان خانواده، این امکان را فراهم نموده که مرد صیغه را رسما در دفتر خانه ثبت نکند که بعدها به مشکل برنخورد. اما از طرفی زن هم میتواند به روشهایی که قانون تدوین کرده، عقد موقت را ثابت نماید. این کار به شرایط خاصی نیاز دارد که در ادامه بررسی میکنیم:
طبق قانون، 4 مرحله برای اثبات صیغه موقت لازم است:
اگر شاهدی وجود داشته باشند که عقد موقت زن و مرد شهادت دهند، به اثبات این امر کمک بزرگی میکند و دردسرهای زیادی را از سر شما میافکند. به عنوان مثال اگر شاهدان دیده باشند که زن و مرد به خانه یکدیگر رفت و آمد دارند یا در محیط کار با یکدیگر همکار بودهاند، اثبات صیغه موقت را شفافتر میکند.
ضربه نهایی و اصلی برای اثبات صیغه موقت، اقرار مرد میباشد و اگر مرد اعتراف کند که شوهر زن بوده، دیگر نیازی به مراحل بعدی نیست.
چنانچه زن و مرد در مراحل ابتدای ثابت نمودن صیغه موقت، سندی مبنی بر این صیغه انجام شده تنظیم کرده باشند، قابل استناد است. فرقی ندارد که این سند به ثبت دفترخانه رسمی رسیده باشد و یا امضای دو طرف زیر سند دست نویس قرار داشته باشد.
چنانچه نتوان از طریق راههای اعلام شده یعنی شهادت، اقرار و سندهای مکتوب، صیغه موقت را اثبات کرد، در وحلهی آخر باید در دادگاه و در پیشگاه خداوند سوگند خورد که عندالوم میباشد.
راههای ذکر شده کاملاً قانونی هستند و مهمترین آنها اقرار خود مرد میباشد. اگر مردی شخصا به عقد موقت اقرار کند، دیگر نیازی به ارائه شواهد بعدی نیست.
نکته مهم دیگر در صیغه موقت، مهریه زن میباشد. لازم به ذکر است که صیغه موقت بدون تعیین مهریه برای زن، امکان پذیر نمیباشد. به عبارت دیگر شرط مهم برای جاری شدن خطبه عقد، مشخص نمودن مهریه است در غیر این صورت خطبه صیغه باطل تلقی میشود.
مهریه دینی است به گردن مرد که باید آن را پرداخت کند، هر زمان که زن درخواست نماید. در عقد موقت پرداخت مهریه با پایان یافتن موعود صیغه یا عدم برقراری رابطه جنسی، آن را باطل نمیکند و حتی بعد از فوت مرد، باید از ماترک او مهریه زن پرداخت شود.
صیغه موقت با عقد دائم تفاوت دارد و هدف از آن تامین نیاز جنسی میباشد نه تشکیل خانواده بنابراین قوانین مربوط به آن کمی متفاوت با عقد دائم میباشد، قانون در راستای حفظ بنیان خانواده، این امکان را فراهم نموده که مرد صیغه را رسما در دفتر خانه ثبت نکند که بعدها به مشکل برنخورد. اما از طرفی زن هم میتواند به 4روش گفته شده که قانون تدوین کرده، عقد موقت را ثابت نماید.
iranianedalat
درباره این سایت